POMOC DLA KAMILKA
Kamil jest dzieckiem niepełnosprawnym cierpi na autyzm wczesnodziecięcy .Celem terapii jest poprawa funkcjonowania chłopca w zakresie sensorycznym , motorycznym ,a także praca nad komunikacją .Chłopiec potrzebuje stałej i długotrwałej terapii min 12 godzin tygodniowo.
Fundacja DAR chciałaby serdecznie podziękować wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wpłacali pieniądze z dopiskiem "Dla Kamila" na konto Fundacji. Dzięki Państwa dobremu sercu udało się uzbierać kwotę potrzebną do zakupu aparatów słuchowych dla Kamila. Jesteśmy niezmiernie wdzięczni, i mamy nadzieję, że w dalszym ciągu będziemy mogli liczyć na Państwa pomoc.
DZIĘKUJEMY
Fundacja DAR chciałaby podziękować w imieniu Wojtka oraz swoim wszystkim darczyńcom, którzy przyczynili się do zebrania odpowiednich środków finansowych na zakup aparatu słuchowego. Cieszymy się, że są jeszcze osoby którym nie jest obojętny los drugiego człowieka.
DZIĘKUJEMY
Od września 2012r. rozpoczęliśmy współpracę ze Stowarzyszeniem Pomocy Rodzinie Wszyscy Powinni Mieć Równe Szanse, któremu co miesiąc przekazujemy odzież używaną. Stowarzyszenie działa od ponad roku i obecnie pomaga około 500 podopiecznym z terenu gminy Korsze, są to rodziny o bardzo niskim kryterium dochodowym, niepełnosprawne, bezrobotne, wielodzietne.
Stowarzyszenie ARS VIVENDI na Rzecz Rozwoju ZS UNICEF w Rzeszowie jest organizacją pozarządową wspierającą działania Zespołu Szkół Specjalnych im UNICEF w Rzeszowie. Nasza placówka kształci dzieci i młodzież niepełnosprawną intelektualnie w stopniu lekkim, umiarkowanym i znacznym, głębokim oraz z niepełnosprawnościami sprzężonymi.
Laura cierpi na dwie bardzo rzadkie choroby genetyczne: zespół wrodzonej ośrodkowej hipowentylacji (CCHS) zwany także klątwą Ondyny oraz chorobę Hirszprunga. Choroby upośledzają podstawowe funkcje życiowe (oddychanie, trawienie pokarmów, wydalanie).
Dominik jest osobą niepełnosprawną i ma wiele wad wrodzonych: małogłowie, rozszczep podniebienia i wargi górnej, refluks układu przełykowo - żołądkowego, spastyczność ruchową kończyn dolnych i górnych i wiele innych wad. Dominik wymaga stałej i długotrwałej opieki.
Pani Monika jest mamą dwójki fantastycznych dzieci, córeczki Marii i synka Michała. Michał wymaga stałego leczenia, co wymaga znacznych nakładów finansowych.
Adaś ma 12 lat, jego niepełnosprawność polega na zaburzeniu równowagi z podejrzeniem zespołu piramidowo móżdżkowego. Jest pod stałą opieką Poradni Neurologicznej i Poradni Genetycznej w Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.
Alan i Mikołaj urodzili się w 33 tygodniu ciąży, Alan ważył 850g a Mikołaj 2000g. Obaj chłopcy posiadają orzeczenia o niepełnosprawności. U Alana po dłuższych obserwacjach zdjagnozowano ADHD. Mikołaj natomiast po 13 dobie życia przeszedł liczne choroby: zapalenie opon rdzeniowo – mózgowych, SEPSE, zapalenie mózgu, gronkowca naskórnego oraz wodogłowie. Kolejne badania i wizyty u specjalistów wykazały mózgowe porażenie dziecięce -czterokończynowe.
Nadia jest bardzo pogodnym i radosnym dzieckiem. Jednak jej codzienne życie jest zupełnie inne od życia zdrowych rówieśników. Nadia jest od pierwszych miesięcy życia intensywnie i systematycznie rehabilitowana, ponieważ urodziła się jako wcześniak. Okazało się również, że urodziła się z martwicą prawej rączki.
Bracia Mateusz i Adrian od urodzenia chorują na tę samą chorobę- dziecięce porażenie mózgowe. Chłopcy nie chodzą i nie mówią, wymagają stałej, systematycznej i niestety kosztownej rehabilitacji w ośrodku rehabilitacyjnym oraz w domu.
POMOC DLA LAURKI
Laura choruje na wrodzoną łamliwość kości typ III. Porusza się na wózku inwalidzkim, wymaga na co dzień pomocy osób dorosłych. Jakiś czas temu zaczęła naukę samodzielnego chodzenia, ale doznała poważnych złamań nóżek, po których włożono jej tzw. Druty RUSHA, których wadą jest to, że trzeba je co jakiś czas wymieniać, co wiąże się niepotrzebnym cierpieniem i przerwą w rehabilitacji Laury.
POMOC DLA KRYSTIANA
Krystian ma 7 lat i jest chłopcem z głębokim upośledzeniem umysłowym. Choruje na porażenie czterokończynowe, oraz padaczkę pod postacią zespołu WESTA. Krystian potrafi unieść głowę na kilka sekund, ale nie przewraca się z pleców na bok, nie raczkuje, nie siedzi samodzielnie i nie chodzi. Nadal obserwuje się regres w rozwoju psychomotorycznym. Aby Krystian mógł w miarę normalnie funkcjonować niezbędna jest kosztowna rehabilitacja i stymulacja psychofizyczna.
